Wie wil me helpen om een zicht te krijgen op mijn vraag: Wat is thuis? Dat kan kort door aan te checken maar je mag ook eigen woorden toevoegen. Doe mee aan deze anonieme bevraging, over die plek of die omgeving waar je je thuis voelt. Is dat een huis, een wijk, een groep mensen, een land? Of is het een optelsom van dat alles? Hoe meer deelnemers, hoe breder mijn blik kan worden. Misschien dat de vragen je ook aan het denken zetten.
Duizend maal dank!
Hier kan je meteen aan de slag met de vragen.
Of lees je liever eerst nog iets verder?
Wat is thuis?
Is het je woning, je kamer, je bed?
Een groep mensen of één persoon?
Is het de plek waar je vandaan komt?
Of daar waar je nog niet bent geraakt?
Is het een plek waar je rust vindt?
Of ergens waar je altijd terug naar kunt keren?
Deze bevraging lag al te wachten om uitgestuurd te worden.
Maar de geschiedenis heeft me ingehaald.
We zijn deze dagen verplicht om van onze woning onze thuis te maken.
Waardoor je nu misschien met andere ogen naar de vragen kijkt.
IntroIk ben aan het schrijven over mijn huis in Borgerhout en over thuiskomen. Ik probeer een zicht te krijgen op hoe een diverse groep mensen hun thuis ervaren.
Je krijgt telkens enkele vragen over:
1) de stad / gemeente waar je woont, maar ook de wijk of het district
2) het land
3) de woning
4) en tot slot over de mensen waar je je verwant mee voelt.
Je krijgt een reeks vragen, waarbij je altijd iets kunt toelichten, maar voel je niet verplicht. Ook antwoorden zonder toelichting zijn zeer waardevol. Maar ik geef graag de ruimte voor je eigen woorden. In totaal zijn er 21 vragen.
Doe hier mee aan het mini-onderzoek
“Waar ‘thuis’ in het collectieve begrip lange tijd synoniem was aan ‘herkomst’, lijkt het nu vooral om de zoektocht te gaan, misschien wel om een van de wezenlijkste zoektochten die er is: naar een gemeenschap, een familie en innerlijke harmonie met de wereld. Naar een plek waar een vlucht aan zijn einde komt, of waar je ophoudt weg te lopen. Naar een plek die de mogelijkheid in zich draagt bij jezelf aan te komen.”
Daniel Schreiber, uit zijn Essay ‘Thuis’.