Helena kookt over

Op een zonnige lentedag ontmoet ik Helena Libert (43) voor dit interview. Enkele jaren geleden kwam ze met haar loopbaanvraag bij mij  voor coaching. Sindsdien is er veel gebeurd. Ze startte een eigen cateringzaak op die intussen anderhalf jaar draait.

Dagelijks komen mensen uit de buurt in haar winkel verse, gezonde maaltijden uithalen. Op haar menu staan groenten centraal. Daarnaast verzorgt ze catering voor groepen en feesten.

Voor ze van wal steekt, maakt ze snel een heerlijke lunch klaar van wat overschotjes uit de keuken. We zetten ons in de groene binnentuin en ons gesprek ontrolt zich terwijl we genieten van gebakken rijst en linzen, met daarnaast een fris slaatje met feta.

Het moment om de stap naar iets nieuw te zetten

Waar stond je toen je bij Werk met Zin aanklopte?

Ik herinner met vooral dat ik in een periode van veel twijfels zat: de Stanny, het eetcafé waar ik toen werkte, stond te koop. Er waren enkele kandidaat-kopers en ik wist dat het ook voor mij het moment was om de stap naar iets nieuw te zetten. In die periode was alles erg onduidelijk. Ik moest me van een beter inkomen verzekeren.

Door de gesprekken bij Werk met Zin werd me duidelijk waar ik me op ging richten. Ik had alle ingrediënten van mijn toekomstplan. Ik dacht toen: ‘ik ga geen zelfstandige worden’, maar jij hielp me inzien dat ik het toch wel zou kunnen.

Werk ik graag in een team? Ja, maar ik neem ook wel graag de leiding. Nu komt het wel samen. Ik heb personeel en dit is een fijne manier van samenwerken. Ik weet nu dat ik dat graag doe. Niet ‘den baas spelen’, maar wel de richting bepalen en mijn eigen ding doen.

Helena Libert
foto @koen Broos

Buikgevoel of ervaring?

Intussen vertrouw ik op mijn buikgevoel over wat ik doe en wat niet. Of is het ervaring? Ik kan nu “neen” zeggen aan te grote opdrachten. Omdat ik weet wat ik aankan.

De grootste zorg die ik heb, is ‘oei, ik ga toch niet te veel overschotten hebben’, maar dat komt altijd weer goed. Het houdt me wel alert. Ik kan niets weggooien maar verwerk het dan in de maaltijd van de volgende dag.

Eerst had ik met de coaching alles uitgedacht en dan heeft het nog lang geduurd. Ik heb die papieren nog eens vastgehad en die lijstjes overlopen.

Wat heeft toen de doorslag gegeven om te starten?

Eerst en vooral de mensen die dicht bij mij stonden. Mijn omgeving heeft me heel hard gestimuleerd. En ook geholpen. Zonder mijn entourage zou het niet gelukt zijn.

Mensen die in me geloven

Twee keer per jaar ging ik alleen in Parijs koken voor het team van Raf Simons. Zij waren supercontent. Eindelijk gezond én lekker eten. Een keer kwam Raf Simons zelf – hij is nogal een begeesterende mens – en hij zei: “Dit heb ik nog nooit gegeten”. We hebben een half uur gebabbeld en hij heeft me heel hard aangemoedigd om een eigen zaak te beginnen. Op de trein terug naar huis heb ik beslist. Dan heb ik het thuis besproken en diezelfde avond heb ik mijn keukenplannen uitgetekend. Kort daarop zijn we begonnen aan de inrichting.

Ik werk nog steeds heel graag voor de culturele sector: dans, theater. Het eten is een rustpunt in die mensen hun dag. Het samen tafelen geeft een bepaalde schwung in hun drukke dagen. En als het dan nog gezond is. Ze weten me wel te vinden.

“De loopbaancoaching was voor mij het sudderpotje”

Ik ben vooral blij dat ik het heb gedurfd. Mijn eigen onzekerheid heeft me lang tegengehouden, en de schrik om te veel te moeten werken. Maar ik heb er goed over nagedacht en ben er wel wat geruster in geworden. Ik presteer het beste met een beetje stress, maar ik kan het doseren.

De loopbaancoaching was voor mij het sudderpotje. Daar is het plan begonnen. Maar ik heb er ook echt van wakker gelegen. Het was een grote stap.

Iedereen heeft recht op betaalbaar en gezond voedsel

Tijdens de coaching bleek je ook een heel duidelijke visie over voeding te hebben. Kan je die beschrijven?

Mensen komen naar mij toe voor bergen groenten. En dat is ook waar ik voor wil staan: ‘Iedereen heeft recht op betaalbaar en gezond voedsel’. Ik geef een gevarieerd buffet. Als je van alles wat neemt, eet je veel groenten en wat minder vlees. Maar ieder kiest natuurlijk volgens zijn smaak. En ik probeer ook zo veel mogelijk met lokale producten te werken.

Ik moet mijn creativiteit wel altijd aanspreken, anders ga je altijd hetzelfde maken. Dat maakt het moeilijker maar ook dat je geen overschotten hebt. De creativiteit komt uit wat er in huis is, wat het seizoen biedt, … Maar dat maakt het ook boeiend.

En zo kan ik mijn klein steentje bijdragen. Dat is hard werken maar het gaat. Uiteraard heb ik wel eens een baaldag als iedereen in de zon ligt en ik moet werken. Maar ik heb het er keihard voor over. Ik zal de balans nog wel vinden om genoeg rust in te bouwen. Nu eigen zaak is wel iets voor mezelf opbouwen. Maar echt rijk zal ik er niet van worden. Mijn winst zit er vooral in dat ik niks moet weggooien.

De enige vorm van reclame die ik doe, is gewoon zien dat het goed is

Hoe kijk je naar de toekomst?

Ik heb geen grote ambities. Voor nu is dit prima. Naar de toekomst toe misschien meer personeel in dienst kunnen nemen? Hetzelfde blijven doen, maar iets meer taken uitbesteden. Zoals bijvoorbeeld de poetsuren. Dat heb ik intussen wel gehad. Maar ik zie het nu al groeien. Vooral in hoeveelheden eten die de deur uitgaan. Ik zal eens met de boekhouder moeten kijken wat nu de opties zijn.

De praatsessie in de winkel tussen vier uur tot half acht had ik wat onderschat. Ik was me er niet van bewust dat ik zo veel moest praten met mensen. Vroeger stond ik enkel in de keuken. Het is niet raprap, ik maak altijd wat tijd voor een babbel. De gejaagdheid van mensen moet ik niet hebben.

Een eigen zaak runnen is zwaar 

Ik ga niet ontkennen dat dit jaar zwaar was. Ik begin nu op mijn evenwicht te vinden. Met momenten was het loodzwaar. Dan plofte ik ‘s avonds op mijn bed. Soms dacht ik: dit hou ik niet vol. Maar toch leer je dat wel. Ook voor mezelf moet ik duurzaam werken en mijn grenzen bewaken. Dat is moeilijk als zelfstandige. En dat verdomd schuldgevoel als je niet aan het werken bent, daar moet ik soms nog tegen vechten. In de verre toekomst wil ik ooit eens ergens anders opnieuw beginnen, in een ander land.

Voor wie in de buurt van Berchem woont of werkt, spring eens binnen bij Helena: Helena Kookt Over. Wij hebben ervan geproefd, het is echt lekker. En gezond.

Heb je na het lezen van dit verhaal zelf ook zin om je te laten ondersteunen door één van onze coaches in je zoektocht? Dan is ons aanbod van loopbaanbegeleiding misschien wel iets voor jou!  Hier kan je meteen inschrijven voor een traject.