Soms lijkt het wat onder te sneeuwen tussen mijn andere opdrachten, maar sinds 2020 is de redactiewerk één van de projecten waar ik kan blij van word.
Waarom?
Als ik kan schrijven over mijn inzichten in mijn werk dan geeft dat veel voldoening.
Als ik anderen kan ondersteunen in het delen van hun inzichten, dan maakt mij dat blij. Zeker als ik zelf nog kan leren uit die inzichten.
Daarom was het toetreden tot de redactie van het Tijdschrift LoopbaanVisie voor mij een heel logische stap. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad.
Wat?
Vier maal per jaar komen we samen om een volgende uitgave te bespreken. Meestal online, maar op de jaarlijkse visiedag krijgt een echt samenzijn ook ruimte. Op de visiedag bepalen we de thema’s voor het komende jaar. We kijken naar wat er leeft in de wereld van loopbanen, de actualiteit, trends, thema’s die ons aanspreken.
Op een redactievergadering duiken we dan in een thema, gaan op zoek naar boeiende invalshoeken en mensen die iets kunnen bijdragen aan ons nummer.
Ik draag graag bij vanuit mijn netwerk in Vlaanderen. Ik schrijf een eigen tekst, doe een interview met een inspirerend persoon of vraag iemand om zelf een bijdrage te schrijven.
Wie?
De redactie bestaat uit een team ervaren mensen uit het werkveld: loopbaanprofessionals, HR medewerkers in grotere bedrijven, onderzoekers en coaches. Weliswaar voornamelijk mensen die in het Nederlandse werkveld thuis zijn.
Ikzelf voeg hier graag de Vlaamse ervaring en input aan toe. Zo interviewde ik de mensen van de VDAB over ons systeem van de loopbaancheques, ik sprak met Luk Dewulf over talenten en met Tom Hannes over leven in het nu.
Daarnaast zorgde ik voor bijdragen van mensen uit het werkveld: onderzoekers van de Arteveldehogeschool schreven over online coachen, collega loopbaancoach Stijn Wolters droeg bij over feedback en Iuria Ismana schreef over nieuwkomers.
Zin?
Weet jij een boeiende schrijver of spreker uit het werkveld die ik zeker moet vragen? Laat maar weten, alle tips zijn welkom.
Leuk?
Over het taalgebruik tussen Noordelijk en Zuidelijk Nederlands wordt door de eindredactie soms nog wat over en weer gemaild. Belangrijkste is dat we elkaar nog altijd verstaan!
Dankzij mijn artikel dat ik hier twee jaar geleden schreef, werd ik gevraagd voor een reeks opleidingen rond Ikigai in Nederland.
